29 Σεπ 2009

Can you feel my heart???

Η ζωή είναι λίγη. Οι μέρες κυλούν και φεύγουν σαν τις σταγόνες μιας ξαφνικής μπόρας. Ένα μελαγχολικό δειλινό σε πήρε μακριά μου.
Μου χάρισες χαμόγελα και μου είπες μάθε με να σ' αγαπώ και αγάπαμε και εσύ.
Θυμάμαι που μου χάρισες μια μέρα την καρδιά σου
και μου είπες φύλαξέτην μαζί με την δικιά σου.
Την πήρα και τη φύλαξα με δάκρυ και με πόνο
και μου πες πως ο Θάνατος θα μας χωρίσει μόνο.
Τώρα με τρόπο οδυνηρό μου τη γυρεύεις πίσω,
μα οι καρδιές γίνανε μια και πως να τις χωρίσω;;;
Αν όμως το επιθυμείς πάρε μαχαίρι και έλα ξεχώρισέτην με το δικό σου χέρι,
και όταν θα δεις στις φλεβες μου το αίμα να μαυρίσει,
το κοφτερό μαχαίρι σου εκεί θα σταματήσει.
Τότε θ' ακούσεις μια φωνή να βγαίνει απο το στόμα:
"Με πλήγωσες αγάπη μου μα σ' αγαπώ ακόμα"....

Γι' αυτό μην μου ζητάς να πω αντίο,
δεν λέμε αντίο σ' αυτούς που αγαπάμε...
Θα σε θυμάμαι......

2 σχόλια:

  1. Το αντίο είναι μόνο μια λέξη... η αγάπη που κουβαλούμε μέσα μας είναι η αλήθεια.

    Λυπάμαι emmortal μου. Σφίξε την καρδούλα σου και προχώρα. Νάσαι καλά εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν μπορείς να φανταστείς αυτό που έγραψες για τις αλήθειες πόσο με άγγιξε.
    "Μου αρέσει να κοιτώ τις αλήθειες κατάματα... τις δικές μου αλήθειες και τις αλήθειες των άλλων που είναι άμεσα συνδεδεμένοι, οπόταν και επηρεάζουν άμεσα τη δική μου ζωή."
    Δυστυχώς καμιά φορά προσπερνάμε τις αλήθειες γιατί δεν θέλουμε να πληγωθούμε. Όταν όμως δεν έχουμε άλλη επιλογή και τις κοιτάξουμε κατάματα ο πόνος είναι τόσο μεγάλος που τον παρομοιάζω με Θάνατο... Εξακολουθείς να ζεις, να σφίγγεις τα δόντια για να αντέξεις...
    Για άλλη μια φορά σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή