28 Μαΐ 2010

Πάντα ελεύθερη!!!

Δεν μπορώ να μεταφέρω το είναι μου με τον λόγο.Η ψυχή δεν κλείνεται στο λόγο,μόνο για λίγο μέχρι να επιτελέσει μια αποστολή και μετά συνεχίζει στο άγνωστο...Κι όταν μια μέρα φύγω από'δω... δεν θα πάρω μαζί μου παρά λίγο βιολετί απ' το δειλινό και ένα άστρο από κάποιο παραμύθι... Και η αλήτισσα ψυχή μου θα το νιώθει έτσι όπως θα πετάει...Ελεύθερη!!!

{Γιατί θέλησες να μου στερήσεις την ελευθερία να σκέφτομαι, να ζητώ, να αγαπώ ;;}

Ξεπέρασα μαζί σου τη ζωή.....

Πικρή που 'ναι στο στόμα μου η μέρα
κι ύστερα ετσι όπως περπατώ
να ρίξω σαν τσιγάρο στον αγέρα
όσες συνήθειες σου κακές κρατώ

Κάθε μέρα σ' αγαπούσα πιο πολύ
κάθε μέρα μ' αγαπούσες και πιο λίγο
μας χωρίζανε δυο κόσμοι μακρινοί
γι' αυτό πήρα την απόφαση να φύγω

Ξεπέρασα μαζί σου τη ζωή μου
κοντά σου προσπαθούσα να σταθώ
κουρέλι Θεέ μου κόντευα να γίνω
κι ακόμα πιο πολύ να σε ζητώ

Κάθε μέρα σ' αγαπούσα πιο πολύ
κάθε μέρα μ' αγαπούσες και πιο λίγο
μας χωρίζανε δυο κόσμοι μακρινοί
γι' αυτό πήρα την απόφαση να φύγω
γι' αυτό πήρα την απόφαση να φύγω..........

26 Μαΐ 2010

Δεν ήθελε να σωθεί....

Σε ανακάλυψα θαμμένο σε κάτι σκουπίδια και σε μάζεψα να μην ξεραθείς... Νόμιζα ότι η γλύκα της μυρωδιά σου και η λίγη πρασινάδα στο κέντρο σου ήταν αρκετά για να σε αναστήσω.... Σε πότισα, σε σκάλισα, σου έδωσα να φας από μένα και σου μιλούσα ώρες ατελείωτες για να ζωντανέψεις με την πνοή μου!!! Με τον καιρό έβγαλες φυλλαράκια, άρχισες να νοιώθεις καλύτερα και να αναπνέεις όλο και πιο πολύ από τον αέρα που φυσούσα κάθε μέρα στερώντας από μένα, μόνο και μόνο να σε δω να μεγαλώνεις. Έγινες θεριό... Η υπερηφάνεια μέσα μου αλόγιστη. Ώσπου με κύκλωσες και για ευχαριστώ με έπνιξες με τα κλαδιά σου. Δεν έβγαλες λουλούδια. Δεν ξαναμύρισες. Με σκότωσες που σε έσωσα!