15 Απρ 2009

Λιμνάζοντα νερά

Λίμνη ατάραχη τα όνειρά μου, η ζωή μου... αντάριασαν με μια σταγόνα.
Στάλαξες την ψυχή μου κι ορθώθηκε κύμα, ξεσήκωσε από τα βάθη της χαμένους θυσαυρούς, άφρισε το νερό, φωτίστηκε το χώμα... βαρκούλες κουνήθηκαν που ήτανε χρόνια δεμένες, σπάσαν σκοινιά, ξεχύθηκαν σε ξέφρενο ταξίδι.
Ταξίδι είναι, μάτια μου, η αγάπη... ταξίδι χωρίς πυξίδα.
Την ομορφιά του απρόσμενου ζητάς.
Πέφτεις σε κατακλυσμό κι εκεί που πνίγεσαι ξυπνάς κάτω απ' τα αστέρια.
Λάθος δεν κάνει η καρδιά... σε ξαστεριά βγάζει.

10 Απρ 2009

Σιωπώ....

Αποφάσισα να σιωπήσω όσο χρειαστεί μέχρι η καρδιά μου να αποφασίσει αν πενθά ή όχι. Τα τελευταία δύο χρόνια πενθούσα μια αγάπη που τελείωσε άδοξα.. Πόνεσα τόσο πολύ που νόμιζα ότι είχα στερέψει από έρωτα. Γυρνούσα στο μυαλό μου τα ίδια και τα ίδια. Σε κάθε ευκαιρία αμφισβητούσα όποιον με πλησίαζε για τις προθέσεις του. Έπαψα να πιστεύω….

Έφυγα από ένα γάμο γιατί χωρίς να το καταλάβω έγινα το τρίτο πρόσωπο. Θεώρησα τελειωμένη υπόθεση του να παλέψω αφού και εγώ δεν αγαπούσα πλέον. Μόνο που θύμωσα με τον εαυτό μου και ότι άλλο υπήρχε γύρω μου. Έκλεισα τα φτερά μου και θωρακίστηκα. Δύο χρόνια πέρασαν από τότε… Πριν μήνες αντίκρισα ξανά τον έρωτα κατάματα. Δεν ήθελα να παραδεχτώ τα αισθήματά μου. Αντιδρούσα πολεμώντας το τίποτα. Ο άνθρωπός μου όμως πολεμούσε και αυτός εμένα. Τα μάτια ξέρετε ζεσταίνουν τις καρδιές και η σπίθα γίνεται φλόγα.. Η φλόγα θεόρατη φωτιά. Κάπως έτσι μπήκα στον κύκλο και άρχισα να χορεύω συνθηματικά. Η καρδιά ξαναχτυπούσε στους ερωτικούς ρυθμούς και το μυαλό άλλαξε πορεία. Η ειλικρίνεια, η αλήθεια και η καλή πρόθεση με επανέφερε σε αυτό που είχα ξεχάσει να είμαι. Η τρυφερή και αγαπησιάρα ψυχή που δίνει απλόχερα. Ο χαμογελαστός άνθρωπος με τη δύναμη να διαχέεται άπλετα. Μόνο που για να είμαι όλα αυτά χρειάζεται και ο κατάλληλος άνθρωπος και οι κατάλληλοι «φίλοι».. Και εγώ δεν άφηνα κανέναν δίπλα μου.

Πέρασαν μέρες που σιωπώ και άρχισα να δίνω. Έρωτας λέω…

Τώρα καταλαβαίνω πως είναι ο δυνατός, ο έντονος έρωτας. Φοβήθηκα…

Πήγα να τρέξω και με κράτησε τόσο δυνατά που έκανα σημάδια.. Δεν ήθελα να ξαναπεράσω τα ίδια. Τίποτα όμως δεν είναι ίδιο.

Η άνοιξη έφερε και καλοκαίρι στην καρδιά μου..

Ξεδιπλώνω το είναι μου και ο χυμός του έρωτά μου κυλά στο κορμί.

Ερωτεύομαι…..

Κράτα με…..


[photo found in deviantart]