Λίμνη ατάραχη τα όνειρά μου, η ζωή μου... αντάριασαν με μια σταγόνα.Στάλαξες την ψυχή μου κι ορθώθηκε κύμα, ξεσήκωσε από τα βάθη της χαμένους θυσαυρούς, άφρισε το νερό, φωτίστηκε το χώμα... βαρκούλες κουνήθηκαν που ήτανε χρόνια δεμένες, σπάσαν σκοινιά, ξεχύθηκαν σε ξέφρενο ταξίδι.
Ταξίδι είναι, μάτια μου, η αγάπη... ταξίδι χωρίς πυξίδα.
Την ομορφιά του απρόσμενου ζητάς.
Πέφτεις σε κατακλυσμό κι εκεί που πνίγεσαι ξυπνάς κάτω απ' τα αστέρια.
Λάθος δεν κάνει η καρδιά... σε ξαστεριά βγάζει.
Ταξίδι είναι, μάτια μου, η αγάπη... ταξίδι χωρίς πυξίδα.
Την ομορφιά του απρόσμενου ζητάς.
Πέφτεις σε κατακλυσμό κι εκεί που πνίγεσαι ξυπνάς κάτω απ' τα αστέρια.
Λάθος δεν κάνει η καρδιά... σε ξαστεριά βγάζει.
διέξοδος πάντα υπάρχει... απλά είτε δεν τη βλέπουμε, είτε δε θέλουμε να τη δούμε... σ' όλους μας αρέσει η τρέλα του λαβύρινθου... φιλενάδα, σ' αγαπώ γι' αυτό το αγνό κι αυθεντικό που έχεις... είσαι άνθρωπος γλυκός κι αφράτος... αλίμονο σ' αυτούς που δεν το κατάλαβαν και βγήκανε χαμένοι... Βαθύαλος καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖεις την Ανάσταση, τι άλλο να σου ευχηθώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά ταξίδια αγαπημένη emmortal...
Βαθύαλέ μου άπειρες φορές καθήσαμε και είπαμε λόγια. Η θάλασσα, το νησί μας ένωσε... Μου λείπει η παρέα σου και οι φιλοσοφικές συζητήσεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡουθ μου η Ανάσταση υπάρχει στη ζωή μας αρκεί να θέλουμε να δούμε και όπως γράφει ο Βαθύαλος τις περισσότερες φορές έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας κλειστά... Μέχρι που κάποια στιγμή βλέπουμε και τρομάζουμε με όσα δεν είδαμε...