11 Μαρ 2009

Sleep under the moon... My moon is you...

Πόση μοναξιά μπορεί να κρύβουμε μέσα μας.. Άπειρες φορές περπατώντας στο δρόμο είδα ζευγάρια να αγκαλιάζονται και ηλικιωμένοι να είναι πιασμένοι χέρι-χέρι. Τους ζήλεψα και τους θαύμασα παράλληλα. Και εκεί μέσα στο κρύο δωμάτιο, κοιτώντας το ταβάνι είδα το πρόσωπό σου να μου χαμογελά. Σου χαμογέλασα και εγώ! Μου έλειψες, μου λείπεις.. Μέσα στις λίγες ώρες που δεν είσαι εδώ η απουσία είναι αιώνας. Σου μιλώ και ψιθυρίζοντάς σου σε ρωτάω που είσαι και μ' άφησες μόνη; Σε ψάχνω μέσα μου, μόνο εκει σε βρήκα. Ανοίγω τα μάτια και ξανά σιωπή. Απουσία... Αποφασίζω να κοιμηθώ για να σε νοιώσω... Κάτω από το φεγγάρι που απόψε είναι ολόγιομο. Απλώνω το χέρι και σου λέω.. καληνύχτα έρωτά μου... καληνύχτα φεγγάρι μου!
Listen "Fly me to the moon"

3 σχόλια:

  1. Αχ αυτές οι απουσίες. Πόσες φορές γίνονται μαχαίρι και μας ματώνουν! Μέρα καλή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι πραγματικές απουσίες είναι αυτές που ζούνε στην καρδιά μας. Με θαυμασμό προς το πρόσωπό σου, καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή