Το άπειρο και το μηδέν

Τα μάτια μου ταξιδέυουν στα νερά σου
αντανακλούν μες τη ζεστή καρδιά σου.
Πράσινο, γαλάζιο, κόκκινο, χρυσό,
απλώθηκαν μπροστά σου...

Στέκομαι ψηλά και αγναντέυω
του Ιονίου τα νερά χαζεύω
κάθομαι στην πέτρα, ακουμπώ...
σαν τη ψυχή σου ψάχνω να βρω.

Μιλάς, μιλώ...
Ο αέρας και η θάλασσα μαζί,
στήνουν χορό

Ηχούν στ' αυτιά μου μουσικές,
γλυκές χάλκινες χορδές.
Βιολιά, κιθάρες μαγικές..
μα χάνονται κι αυτές.

Μην μου νυχτώνεις Κυριακή
το όνειρό μου αφήνω εκεί...
στου χαμένου ήλιου το τερέν,
το άπειρο να χορεύει ταγκό με το μηδέν!


Μια Κυριακή στο Ζάντε